اسپلینت بینی یا گچ بینی یا پلاستر بینی، نوعی آتل است که جنس آن پلاستیکی می‌باشد و از آن به عنوان محافظ بینی بعد از جراحی بینی استفاده می‌شود و به استخوان و غضروف‌های بینی کمک می‌کند تا زمان ترمیم از جای خود حرکت نکنند. اگر به موضوعات عمل بینی علاقمند باشید و مطالب آن را دنبال کنید یا اگر خودتان نیز عمل کرده باشید، حتماً با تصویر زیر آشنایی دارید:
تصویری که در آن پانسمان‌های سفید بینی فرد را پوشانده است و دور چشمان خواب آلودش را ورم و کبودی شدید مشاهده می‌شود. این شرایط معمولاً در یک هفته اول بعد از عمل زیبایی بینی تجربه می‌شود و طی آن فرد باید به شدت مراقب بینی تازه جراحی شده باشد و اسپلینت در این مرحله نقش حیاتی برای شما دارد. بعد از رینوپلاستی، تا یک هفته چهره ورم و کبودی دارد که البته طبیعی و جزء فرآیند درمانی آن می‌باشد بنابراین جای نگرانی ندارد و همه افراد بعد از عمل این شرایط را دارند. به هر حال هر چیز زیبایی بهایی هم دارد و در این مرحله شما فقط باید طبق توصیه‌های پزشک خود، مراقبت نمایید.
کاربرد اسپلینت بینی
اسپلینت نقش اصلی در محافظ بینی تازه جراحی شده دارد. بعد از عمل زیبایی بینی، بین استخوان بینی و پوست فاصله وجود دارد چرا که حین جراحی پوست برداشته می‌شود تا جراح برای تراشیدن استخوان به بافت آن دسترسی داشته باشد. در این فاصله بین پوست و استخوان مایعات و بافت جمع می‌شوند که منجر به تورم بینی و کبودی دور چشم می‌گردد. در هفته اول، بینی مانند مجسمه خمیری شکل نرم و به شدت آسیب پذیر است. پس از جراحی با قرار دادن اسپلینت روی بینی از این استخوان‌های تراشیده و ساختار فرم داده شده، محافظت می‌شود تا بدون مشکل جوش بخورند و به تبع آن فرم بینی و سلامت فرد حفظ گردد. گاهی اوقات جراح لازم می‌داند تا در داخل بینی هم اسپلینت بگذارد تا استحکام ساختار بینی تقویت شود. به این ترتیب دو نوع اسپلینت برای گچ گرفتن بینی استفاده می‌شود.
انواع اسپلینت بینی
اسپلینت‌های بینی معمولاً از جنس سیلیکون یا آلومینیوم هستند. همانطور که در بالا اشاره شد، دو نوع اسپلینت برای بینی کاربرد دارد. اسپلینت داخلی و خارجی.
اسپلینت خارجی:
عملکرد اسپلینت خارجی مانند سپر دفاعی است و از بینی در برابر ضربه محافظت می‌کند و پرکاربردتر از اسپلینت داخلی می‌باشد. در هفته اول که بینی آسیب پذیر است این اسپلینت، بینی را از تهدیدات و عواقب ناشی از ضربات خارجی حمایت می‌کند البته این دلیل نمی‌شود که بیمار خودش هم بیخیال شود و مراقبت نکند. تا جایی که می‌توانید از حضور در مترو و اتوبوس یا مکان‌هایی که احتمال برخورد با بینی وجود دارد، جداً بپرهیزید.
علاوه بر حفظ شکل بینی، یکی دیگر از فواید اسپلینت خارجی کاهش ورم می‌باشد، اسپلینت خارجی کمک می‌کند پوست بینی روی استخوان بنشیند و ورم بینی کاهش یابد. همانطور که می‌دانید علت ورم بینی، فضای خالی بین پوست و استخوان بعد از جراحی است.
اسپلینت داخلی:
اسپلینت داخلی یک نوع سیلیکون نرم می‌باشد. عملکرد این نوع اسپلینت مانند ستون و پایه است و از تیغه داخلی بینی محافظت می‌کند طوری که از جای خود حرکت نکند و هم در برابر ضربه مقاوم باشد. این نوع اسپلینت در جراحی‌های تیغه داخلی بینی که بیشتر به منظور برطرف کردن انحراف بینی انجام می‌شود کاربرد دارد. اسپلینت داخلی برای هر بیماری گذاشته نمی‌شود و پزشک در جراحی انحراف بینی از آن استفاده می‌کند (سپتوپلاستی). درآوردن آن هم دردناک نیست و جای نگرانی ندارد.
زمان برداشتن اسپلینت بینی
معمولاً 7 روز یعنی یک هفته بعد از عمل زیبایی بینی، باید به پزشک خود مراجعه کنید تا اسپلینت‌ها را بردارد و بخیه‌ها را بکشد. البته بعضاً اسپلینت داخلی را بعد از 3 یا 4 روز برمی‌دارند که این هم به تشخیص پزشک بستگی دارد.
اقدامات لازم قبل از برداشتن اسپلینت بینی
طی مدت زمانی که پچ بینی از عمل بینی گوشتی یا استخوانی روی صورتتان است باید مراقب باشید که خیس نشود. خیس شدن اسپلینت یا گچ بینی باعث شل شدن آن می‌شود و عملکرد حمایتی و حفاظت از ساختار بینی را از دست می‌دهد. علاوه بر آن روی پوست بینی خود احساس سوزش و خارش خواهید داشت که ممکن است تحمل اسپلینت را برای شما سخت کند. اگر به شستشوی صورت نیاز دارید این کار را با اسفنج یا دستمال مرطوب انجام دهید طوری که آبی به اسپلینت نفوذ نکند. اگر هم اسپلینت بینی شل شد، حتماً به مطب پزشک خود مراجعه کنید. در صورت نیاز به استحمام از وان حمام استفاده کنید.
بعد از برداشتن اسپلینت بینی
بعد از یک هفته که گچ بینی برداشته می‌شود، پزشک روی بینی چسب می‌زند تا هم به حفظ شکل بینی کمک کند و هم ورم کاهش یابد. در طول این مدت سعی کنید سرتان را بالا نگه دارید و از نوشیدنی‌های الکلی و سیگار به شدت خودداری کنید چرا که این موارد باعث تشدید ورم بینی می‌شود.
